Elegancja jeża
Elegancja jeża to literackie ciastko francuskie. Lekkie i treściwe zarazem, wielowarstwowe i słodkie. Rozpływa się w ustach.<br /><br />Kopciuszek zamieszkał w Paryżu. Ma 54 lata i ukrywa się w stróżówce. Ale to nie stanowi przeszkody dla prawdziwego księcia.<br /><br />Świat oglądamy z perspektywy zbuntowanej 12-latki i pogodzonej z losem 54-latki. Pierwsza jest córką bogaczy, druga pochodzi z najniższych nizin. One o sobie nie wiedzą, a my stopniowo odkrywamy, jak się w swoich rozważaniach, gustach i opiniach coraz bardziej do siebie zbliżają. Obie są wrażliwe, nieprzeciętnie inteligentne. Lubią być same ze sobą i filozofować. Kochają literaturę i sztukę. Są zafascynowane Japonią. Kiedy więc zjawia się rodowity Japończyk, w dodatku piękny, mądry i bogaty, robi się coraz ciekawiej.<br /><br />Ta oryginalna i sympatyczna powieść obyczajowa nie jest czytadłem, choć wciąga i świetnie się czyta. Jest raczej... satyrycznym melodramatem, zajmująco opowiedzianym, z wyrazistymi portretami bohaterów, dialogami lekkimi i miejscami zabawnymi, dobrze uchwyconymi sytuacjami. A wszystko rozwija się w kierunku spotkania dusz...<br /><br />Ale jest to także dialog o Pięknie i Życiu.<br />O stosunkach międzyludzkich w świecie chaosu kulturowego. O dobrych obyczajach w świecie zdominowanym przez chamstwo. O szlachectwie ducha w świecie zalewanym przez reklamówki.<br />O buncie i mądrości.<br /><br />Dużo tu obserwacji socjologicznych i psychologicznych, rozważań filozoficznych, miniesejów o literaturze, o języku, o sztuce, również sztuce obcowania z drugim człowiekiem.<br /><br />Coś dla osób lubiących w czytaniu doszukiwać się smaków i smaczków