Opowieść o dwóch miastach
Opowieść o dwóch miastach (ang. A Tale of Two Cities) – powieść historyczna Karola Dickensa, publikowana w odcinkach w tygodniku "All the Year Round" w 1859. Akcja utworu rozgrywa się od 1775 roku aż do rewolucji francuskiej. Opowiada o losach Francuza Karola Darnaya i Anglika Sydneya Cartona, na tle dwóch miast – Paryża i Londynu. Z topografią Paryża Dickens zapoznał się w czasie swojego pobytu w tym mieście w latach 1855–1856, kiedy to często oddawał się samotnym spacerom. W tym czasie zetknął się również z buntowniczymi nastrojami francuskiego ludu, dwukrotnie również usłyszał, jak w teatrze publiczność śpiewa rewolucyjną pieśń Ça ira. Sam pomysł napisania swojej drugiej po Barnabie Rudge (1840–1841) powieści historycznej mógł być związany z ówczesnym renesansem popularności tego gatunku w Anglii. O pomoc w zdobyciu materiałów źródłowych, dotyczących rewolucji francuskiej, pisarz poprosił swojego przyjaciela, historyka Thomasa Carlyle'a, autora pracy The French Revolution. W odpowiedzi historyk przesłał Dickensowi dwie fury książek, pochodzących z miejskiej biblioteki. Pozycje te zostały starannie przejrzane przez pisarza.
